موضوع : دعای اعتقاد از حضرت امام کاظم علیه السلام إِلَهِی إِنَّ ذُنُوبِی وَ كَثْرَتَهَا…

این دعای عظیم الشان  از  حنجره مبارک و مطهر باب الحوائج حضرت امام کاظم  علیه السلام  صادر شده و دارای  الفاظ کاملی است  و در  ذکر معارف است و  بسیار دعای  نافذی است .

و هو دعاء الاعتقاد :

بسم الله الرحمن الرحیم

إِلَهِي إِنَّ ذُنُوبِي وَ كَثْرَتَهَا قَدْ غَيَّرَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ وَ حَجَبَتْنِي عَنِ اِسْتِيهَالِ رَحْمَتِكَ وَ بَاعَدَتْنِي عَنِ اِسْتِيجَابِ مَغْفِرَتِكَ وَ لَوْ لاَ تَعَلُّقِي بِآلاَئِكَ وَ تَمَسُّكِي بِالرَّجَاءِ لِمَا وَعَدْتَ أَمْثَالِي مِنَ الْمُسْرِفِينَ وَ أَشْبَاهِي مِنَ الْخَاطِئِينَ بِقَوْلِكَ يٰا عِبٰادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ الْآيَةَ وَ حَذَّرْتَ الْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِكَ فَقُلْتَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضّٰالُّونَ ثُمَّ نَدَبْتَنَا بِرَحْمَتِكَ إِلَى دُعَائِكَ فَقُلْتَ اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبٰادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دٰاخِرِينَ إِلَهِي لَقَدْ كَانَ ذُلُّ الْإِيَاسِ عَلَيَّ مُشْتَمِلاً وَ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِكَ بِي مُلْتَحِفاً إِلَهِي قَدْ وَعَدْتَ الْمُحْسِنَ ظَنَّهُ بِكَ ثَوَاباً وَ أَوْعَدْتَ الْمُسِيءَ ظَنَّهُ بِكَ عِقَاباً إِلَهِي وَ قَدْ أَمْسَكَ رَمَقِي حُسْنُ الظَّنِّ بِكَ فِي عِتْقِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تَغَمُّدِ زَلَلِي وَ إِقَالَةِ عَثْرَتِي وَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ اَلَّذِي لاَ خُلْفَ لَهُ وَ لاَ تَبْدِيلَ يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ ذَلِكَ يَوْمَ النُّشُورِ إِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ وَ بُعْثِرَتِ الْقُبُورُ اَللَّهُمَّ إِنِّي أُقِرُّ وَ أَشْهَدُ وَ أَعْتَرِفُ وَ لاَ أَجْحَدُ وَ أُسِرُّ وَ أُظْهِرُ وَ أُعْلِنُ وَ أُبْطِنُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اَللَّهُ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ وَ وَارِثَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ وَ قَاتِلَ الْمُشْرِكِينَ وَ إِمَامَ الْمُتَّقِينَ وَ مُبِيرَ الْمُنَافِقِينَ وَ مُجَاهِدَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ إِمَامِي وَ حُجَّتِي وَ عُرْوَتِي وَ صِرَاطِي وَ دَلِيلِي وَ مَحَجَّتِي وَ مَنْ لاَ أَثِقُ بِالْأَعْمَالِ وَ إِنْ زَكَتْ وَ لاَ أَرَاهَا مُنْجِيَةً لِي وَ إِنْ صَلُحَتْ إِلاَّ بِوَلاَيَتِهِ وَ الاِيتِمَامِ بِهِ وَ الْإِقْرَارِ بِفَضَائِلِهِ وَ الْقَبُولِ مِنْ حَمَلَتِهَا وَ التَّسْلِيمِ لِرُوَاتِهَا اَللَّهُمَّ وَ أُقِرُّ بِأَوْصِيَائِهِ مِنْ أَبْنَائِهِ أَئِمَّةً وَ حُجَجاً وَ أَدِلَّةً وَ سُرُجاً وَ أَعْلاَماً وَ مَنَاراً وَ سَادَةً أَبْرَاراً وَ أَدِينُ بِسِرِّهِمْ وَ جَهْرِهِمْ وَ ظَاهِرِهِمْ وَ بَاطِنِهِمْ وَ حَيِّهِمْ وَ مَيِّتِهِمْ وَ شَاهِدِهِمْ وَ غَائِبِهِمْ لاَ شَكَّ فِي ذَلِكَ وَ لاَ اِرْتِيَابَ يُخَوِّلُنِي عَنْهُ وَ لاَ اِنْقِلاَبَ اَللَّهُمَّ فَادْعُنِي يَوْمَ حَشْرِي وَ حِينَ نَشْرِي بِإِمَامَتِهِمْ وَ اُحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ وَ اُكْتُبْنِي فِي أَصْحَابِهِمْ وَ اِجْعَلْنِي مِنْ أَحْزَابِهِمْ وَ أَنْقِذْنِي بِهِمْ يَا مَوْلاَيَ مِنْ حَرِّ النِّيرَانِ وَ إِنْ لَمْ تَرْزُقْنِي رُوحَ الْجِنَانِ فَإِنَّكَ إِنْ أَعْتَقْتَنِي مِنَ النَّارِ كُنْتُ مِنَ الْفَائِزِينَ اَللَّهُمَّ وَ قَدْ أَصْبَحْتُ فِي يَوْمِي هَذَا وَ لاَ ثِقَةَ لِي وَ لاَ رَجَاءَ وَ لاَ مَفْزَعَ وَ لاَ مَلْجَأَ وَ لاَ مُلْتَجَأَ غَيْرُ مَنْ تَوَسَّلْتُ بِهِمْ إِلَيْكَ وَ هُمْ رَسُولُكَ وَ آلُهُ عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدَتِي فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ سَيِّدَةُ النِّسَاءِ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ عَلِيٌّ وَ مُحَمَّدٌ وَ جَعْفَرٌ وَ مُوسَى وَ عَلِيٌّ وَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ الْحَسَنُ وَ مُقِيمُ الْمَحَجَّةِ مِنْ بَعْدِهِمُ الْحُجَّةُ الْمَسْتُورَةُ مِنْ وُلْدِهِمْ وَ الْمَرْجُوُّ لِلْأُمَّةِ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمْ وَ خِيَرَتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْهُمْ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ مَا بَعْدَهُ حِصْنِي مِنَ الْمَكَارِهِ وَ مَعْقِلِي مِنَ الْمَخَاوِفِ وَ نَجِّنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ عَدُوٍّ وَ طَاغٍ وَ فَاسِقٍ وَ بَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَعْرِفُ [وَ] مَا أُنْكِرُ وَ مَا اِسْتَتَرَ عَلَيَّ وَ مَا أُبْصِرُ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ رَبِّي آخِذٌ بِنٰاصِيَتِهٰا إِنَّ رَبِّي عَلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ اَللَّهُمَّ فَبِتَوَسُّلِي إِلَيْكَ بِهِمْ وَ تَقَرُّبِي بِمَحَبَّتِهِمْ وَ تَمَسُّكِي بِإِمَامَتِهِمْ اِفْتَحْ عَلَيَّ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَبْوَابَ رِزْقِكَ وَ اُنْشُرْ عَلَيَّ رَحْمَتَكَ وَ مَغْفِرَتَكَ وَ حَبِّبْنِي إِلَى خَلْقِكَ وَ جَنِّبْنِي عَدَاوَتَهُمْ وَ بُغْضَهُمْ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اَللَّهُمَّ وَ لِكُلِّ مُتَوَسِّلٍ ثَوَابٌ وَ لِكُلِّ ذِي شَفَاعَةٍ حَقٌّ فَأَسْأَلُكَ بِمَنْ جَعَلْتُهُ إِلَيْكَ سَبَبِي وَ قَدَّمْتُهُ أَمَامَ طَلِبَتِي أَنْ تُعَرِّفَنِي بَرَكَةَ يَوْمِي هَذَا وَ شَهْرِي هَذَا وَ عَامِي هَذَا اَللَّهُمَّ فَهُمْ مَفْزَعِي وَ مُعَوَّلِي فِي شِدَّتِي وَ رَخَائِي وَ عَافِيَتِي وَ بَلاَئِي وَ نَوْمِي وَ يَقَظَتِي وَ ظَعْنِي وَ إِقَامَتِي وَ عُسْرِي وَ يُسْرِي وَ عَلاَنِيَتِي وَ سِرِّي وَ صَبَاحِي وَ مَسَائِي وَ مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ اَللَّهُمَّ فَلاَ تُخَيِّبْنِي بِهِمْ مِنْ نَائِلِكَ وَ لاَ تَقْطَعْ رَجَائِي مِنْ رَحْمَتِكَ وَ لاَ تُخَلِّنِي بِهِمْ مِنْ نِعْمَتِكَ وَ لاَ تُؤْيِسْنِي مِنْ رَوْحِكَ وَ لاَ تَفْتِنِّي بِانْغِلاَقِ [بِإِغْلاَقِ] أَبْوَابِ اَلْأَرْزَاقِ وَ اِنْسِدَادِ مَسَالِكِهَا وَ اِرْتِتَاجِ مَذَاهِبِهَا وَ اِفْتَحْ لِي مِنْ لَدُنْكَ فَتْحاً يَسِيراً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ اِجْعَلْ لِي مِنْ كُلِّ ضَنْكٍ مَخْرَجاً وَ إِلَى كُلِّ سَعَةٍ مَنْهَجاً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلِ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ مُخْتَلِفَيْنِ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ مُعَافَاتِكَ وَ مَنِّكَ وَ فَضْلِكَ وَ لاَ تُفْقِرْنِي إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ وَ حَسْبُنَا اَللّٰهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ

📚 منبع :

مهج الدعوات مرحوم سید بن طاووس ؛ ص۳۶۶

بحار الأنوار   جلد۹۱  صفحه۱۸۲

đ ترجمه دعای شریف :

ابتدا مى‏كنم بنام خداى بخشنده مهربان اى خداى من بدرستى كه گناهان من و بسیارى آنها به تحقیق كه غبار آلوده كرده است روى مرا در نزد تو و مانع شده است مرا از قابلیّت رحمت تو و دور نموده است مرا از بجاى آمدن آمرزش تو و اگر نمى‏بود چسبیدن من به نعمتهاى تو و دست زدن من به امیدوارى به آنچه وعده نموده‏اى تو امثال مرا از

بسیار ستم‏كنندگان بر خود و مانندهاى مرا از گناه‏كاران به گفته خود كه فرموده اى بندگان من آن چنانى كه ستم نموده‏اید بر نفسهاى خود ناامید مشوید از رحمت خداى بدرستى كه خدا مى‏آمرزد گناهان را همه آنها را بدرستى كه خداى تعالى است بسیار آمرزنده مهربان و ترسانیده‏اى تو ناامیدان از رحمت خود را پس گفته‏اى تو و كیست كه ناامید گردد از رحمت پروردگار خود مگر گمراهان پس خوانده‏اى ما را به سبب مهربانى خود به سوى خواندن تو پس فرموده‏اى تو كه بخوانید مرا كه اجابت مى‏كنم شما را بدرستى كه آن جماعتى كه تكبّر مى‏كنند و سرپیچى مى‏كنند از بندگى من زود باشد كه داخل شوند جهنم را خوارشدگان اى خداى من هر آینه به تحقیق كه مى‏بود خوارى ناامیدى بر من مشتمل و مأیوس شدن از رحمت تو، مى‏گردید به من لاحق اى خداى من به تحقیق كه وعده نموده‏اى كسى را كه نیكو گردانیده است اعتقاد خود به تو به ثواب و وعید و تهدید نموده‏اى تو كسى را كه بد كرده است به تو گمان خود را به عذاب خداوندا و بتحقیق كه روان كرده است اشك چشم مرا نیكوئى گمان من بتو در آزاد شدن من از آتش و در پوشانیدن لغزش و گناهان مرا و در گذشتن از به روى درافتادن من از خطاها و گفته تو و گفتار تو حقّ است كه نیست خلافى در آن و نه تغییرى كه روزى كه مى‏خوانیم ما هر طایفه را از مردمان به پیشواى ایشان آن روز روز حشر و قیامت است وقتى كه دمیده شود در صور و زنده مى‏شود آنچه به آن در قبرها (یعنى آنچه از مردگان در گورها است) خداوندا بدرستى كه اقرار مى‏كنم و گواهى مى‏دهم و اعتراف دارم و انكار نمى‏كنم و در پنهانى قائلم و در آشكارا معترفم‏

و به زبان مى‏گویم و به دل اعتقاد دارم به آنكه تو توئى خدایى كه نیست خدایى مگر تو در حالى كه یگانه و تنهایى تو نیست شریكى براى تو و آنكه محمّد (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) بنده تو و فرستاده توست و آنكه على بن ابى طالب (علیه السّلام) كه امیر و سركرده مؤمنان و بزرگ جانشینهاى و میراث برنده علم پیغمبران است و كشنده كافران و پیشواى پرهیزكاران است و هلاك‏كننده منافقان است و جهادكننده است با جماعتى كه شكننده پیمانند و جمعى كه جور نموده‏اند و جمعى كه بیرون رونده‏اند از دین، امام و پیشواى من است و دلیل من است و راه من است بسوى خداى تعالى و راهنماى من است و راه واضح است براى من و آن كسى است كه اعتماد ندارم به كرده‏هاى خود و هر چند پاكیزه باشند و نمى‏بینم آنها را نجات دهنده براى من و اگر چه نیكو باشند مگر به دوستى و محبّت او و پیروى و متابعت به او و اقرار نمودن به فضیلتهاى او و قبول كردن آن فضیلتها را از محتمل‏شوندگان و نقل‏كنندگان آنها و باور نمودن از روایت‏كنندگان آنها خداوندا و اقرار مى‏كنم به جانشینان او از اولاد و فرزندان او كه امامانند و برهانهایند و راهنمایانند و چراغهایند و نشانهایند و علامتهایند و بزرگان و نیكوكارانند و اطاعت مى‏كنم به پنهان ایشان و آشكار ایشان و ظاهر ایشان و مخفى ایشان [مخفى ایشان و ظاهر ایشان‏] و زنده ایشان و مرده ایشان و حاضر ایشان و غایب ایشان نیست شكى در این و نه شبهه‏اى و نه تغییرى از آن اعتقاد و نه برگشتنى از آن خداوندا پس بخوان مرا روزى كه محشور گردم و در هنگامى كه برانگیخته شوم از قبر به امامت ایشان و محشور گردان مرا در طایفه ایشان و بنویس مرا در جمله تابعان ایشان و بگردان مرا از جمله برادران دینى ایشان و رها كن مرا به سبب ایشان اى خداوند من از گرمى آتش جهنّم پس بدرستى كه تو اگر نجات دهى مرا

از آن آتش خواهم بود من از جمله رستگاران خداوندا و به تحقیق كه داخل در صباح شدم در روز خودم این روز در حالى كه نیست اعتمادى براى من و نه گریزگاهى و نه كسى كه ملتجى گردم به او غیر آن كسانى كه متوسّل گشته‏ ام به ایشان بسوى تو از آل رسول تو رحمت خدا باد بر او یعنى على (علیه السلام) كه پیشواى مؤمنان است و مولاة من حضرت فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین و به امامان از فرزندان ایشان و برهان هاى پنهان گردیده شده از اولاد ایشان كه امید داشته ‏شدگانند از براى امّت از پس ایشان و برگزیدگان تواند كه بر او و بر ایشان باد سلام و درود، خداوندا پس بگردان ایشان را حصار من كه نگاهدارند مرا از ناخوشیها و قلعه و پناه من كه محافظت نمایند مرا از آنچه مى‏ترسم از آنها و رهائى ده مرا به سبب ایشان از هر دشمنى از حد تجاوز كننده و از هر فاسق ستم‏ كننده و از شر آنچه مى‏ شناسم آن را و آنچه نمى ‏شناسم آن را و آنچه پوشیده شده است بر من و آنچه مى‏بینم آن را و از شرّ هر جانورى كه پروردگار من گرفته است پیش سر او را بدرستى كه پروردگار من بر راه راست است خداوندا پس به حق توسّل جستن من به سوى تو به ایشان و نزدیكى جستن من به وسیله دوستى ایشان بگشاى بر من درهاى رحمت خود را و آمرزش خود را و دوست گردان مرا به سوى مخلوقات خود و دور گردان از من دشمنى ایشان را و كینه ایشان را بدرستى كه تو بر همه چیز بسیار توانایى خداوندا و از براى هر وسیله جوینده ثوابى هست و براى هر صاحب شفاعتى حقّى است پس سؤال مى‏كنم تو را به حقّ آن كسى كه گردانیده‏ام او را بسوى تو سبب خود و مقدم داشته‏ام او را پیش حاجت خود آنكه بشناسانى به من بركت روز مرا این روز و ماه مرا این ماه و سال مرا این سال خداوندا

پس ایشانند محل اعتماد من در سختى حال من و در رفاهیّت حال من و در سلامتى من و در بلاى من و در خواب من و بیدارى من و در سفر من و در حضر من و در دشوارى من و آسانى من و در صبح من و در شام من و در بازگشت من و مقام من خداوندا پس خالى مگردان مرا به سبب ایشان از نعمت خود و مبر امید مرا از رحمت و شفقت خود و آزمایش مكن مرا به بستن درهاى روزیها و بند شدن راههاى آن بر من و بگشاى از براى من از نزد خود گشودن آسانى و بگردان براى من از هر تنگى بیرون رفتن را و به سوى هر گشایشى راهى را به حق رحمت خود اى رحم‏ كننده ‏ترین رحم ‏كنندگان خداوندا و بگردان شب و روز را در عقب یك دیگر واردشونده بر من در حالى كه متلبّس باشند به رحمت تو و عافیت دادن تو و نعمت تو و احسان تو و محتاج مگردان مرا به سوى كسى از مخلوقات خود به سبب رحمت خود اى رحم ‏كننده ‏ترین رحم‏ كنندگان بدرستى كه تو بر همه چیز بسیار توانایى و به هر چیز دانایى و بس است ما را خدا و نیكو معتمدى است او.   ترجمه طبرسی