موضوع : ۰۰۲۰۰۲ – تفسیر آیه ۲ سوره بقره: ذَلِکَ الْکِتَاب لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِّلْمُتَّقِین

قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ ذَاتَ يَوْمٍ: يَا سَيِّدِي، قَدْ وَقَعَ لِي اِخْتِيَارُ اَلْأَيَّامِ عَنْ سَيِّدِنَا اَلصَّادِقِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) مِمَّا حَدَّثَنِي بِهِ اَلْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُطَهَّرٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ سَيِّدِنَا اَلصَّادِقِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) فِي كُلِّ شَهْرٍ فَأَعْرِضُهُ عَلَيْكَ. فَقَالَ لِي: اِفْعَلْ، فَلَمَّا عَرَضْتُهُ عَلَيْهِ وَ صَحَّحْتُهُ، قُلْتُ لَهُ: يَا سَيِّدِي، فِي أَكْثَرِ هَذِهِ اَلْأَيَّامِ قَوَاطِعُ عَنِ اَلْمَقَاصِدِ لِمَا ذُكِرَ فِيهَا مِنَ اَلنَّحْسِ

علیّ بن ابراهیم قمی اعلی الله مقامه در تفسیر خود از سیدی و مولای امام باقر العلوم  علیه افضل الصلاه والسلام در ذیل این آیه شریفه «إنَّها لإحْدَی الکُبَر / نَذیراً لِلْبَشَر» سوره مدّثّر ، آیه ۳۵ و ۳۶ «او یکی از بزرگترین آیات الهی است / و بیم دهنده آدمیان است» نقل کرده است که فرمود : مقصود فاطمه علیها

عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ علیه‌السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ قَبْلَ أَنْ تُخْلَقَ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ فَقَالَ بَعْضُ النَّاسِ یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَلَیْسَتْ هِیَ إِنْسِیَّةً فَقَالَ فَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّةٌ قَالَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ وَ كَیْفَ هِیَ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّةٌ قَالَ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ نُورِهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ إِذْ كَانَتِ