موضوع : ۰۰۲۰۰۲ – تفسیر آیه ۲ سوره بقره: ذَلِکَ الْکِتَاب لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِّلْمُتَّقِین

روی آب رفتن مرد یهودی و ایمان آوردن او بعد از یافتن حقیقت قال: إن أمير المؤمنين عليه السّلام مرّ في‏ طريق‏ فسايره‏ خيبري‏ فمرّ بواد قد سال‏ فركب الخيبري مرطه و عبر على الماء ثم نادى أمير المؤمنين عليه السّلام: يا هذا لو عرفت كما عرفت لجريت كما جريت، فقال له أمير المؤمنين: مكانك، ثم أومأ إلى الماء فجمد

این رساله به دو موضوع پرداخته که در قسمت اول به موضوع اینکه راسخونِ در علم که قرآن در ایه ۷ سوره آل عمران  فرموده وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ  راسخون در علم فقط میتوانند قرآن را تفسیر کنند  چه کسانی هستند و در قسمت دوم می پردازیم  به موضوع اینکه کسی که قرآن را به رای

حضرت امام صادق علیه السلام  فرمودند : هرگاه حاجتی داشتی [برای برآورده شدنش] سه روز: چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه را روزه بگیر و آنگاه که نماز جمعه را به‌جاآوردی این دعا را بخوان: اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ  اَلْحَيِّ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ مِلْءَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ مِلْءَ اَلْأَرْضِ وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ  اَلَّذِي لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ  اَلَّذِي عَنَتْ لَهُ اَلْوُجُوهُ وَ خَشَعَتْ لَهُ اَلْأَبْصَارُ وَ أَذِنَتْ لَهُ اَلنُّفُوسُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ تُجَابُ

حضرت إمام صادق عليه السّلام فرمودند : و چه بسا!برخى از شيعيان ما،در آغاز كار، [بِسْمِ‌ اَللّٰهِ‌ اَلرَّحْمٰنِ‌ اَلرَّحِيمِ‌] را (فراموش كند و)واگذارد!نتيجة؛خدا بگرفتارى و بلا،دچارش كند براى اينكه؛آگاه و بيدارش سازد!تا شكر و ثناى او بجاى آورد.و در آن گرفتارى و بلا،لكّۀ ننگ و تقصير و كوتاهى او را-بهنگام ترك[بسم اللّٰه]-از او،بزدايد!.(همچون؛داستان زير:) هر آينه؛عبد اللّٰه بن يحيى،بحضور أمير